Vanmorgen zo van de houseboat afgestapt en in de klaarstaande taxi naar Cochin gereden, ook wel bekend als Kochi of Ernakulam en ooit in Portugese handen, dan weer Britse handen en Nederlandse handen. Allen hebben genoeg koloniaal verleden achter gelaten in vooral Fort Cochin, een oude stadswijk waar kleine straatjes elkaar afwisselen met pleinen waar cricket wordt gespeeld, Portugese kerken die dan weer aangepast zijn door de Nederlanders en overblijfselen van een oud fort waar de oude kanonnen nog gericht zijn op de zee waar inmiddels grote zeetankers passeren.

Aan de noordkant van Fort Cochi bevinden zich nog de oude Chinese vissersnetten, die met zonsondergang en zonsopkomst voor een geweldig schouwspel zorgen. Arbeidsintensief, dat wel, maar de moeite waard om lekker een paar uur bij te gaan zitten kijken en wat foto's te schieten. Al wachtend tot de zon in de zee verdwijnt, maar de temperatuur niet beneden de 37 graden laat zakken, ook s'avonds is het verstikkend heet. Cochi is duidelijk ook het beginpunt van vele toeristen die India als vakantie kiezen en tourgroepen zijn er dus veel te zien. Gelukkig zijn ze er maar kort, en konden wij lekker de tijd nemen om koloniaal Cochi te ontdekken.

We begonnen onze wandeling in de kleine straatjes vanaf ons hotel, langzaam lopend in de schaduw om de hete zon zoveel mogelijk te ontwijken. Aangekomen bij een klein, maar sfeervol tentje met de naam Kachi Art Cafe, dat heerlijke lunchgerechten serveerde en een fantastische ijskoffie. Tijd voor een stopje dus. Afgekoeld en anderhalf uur later, liepen we weer de warmte in, langs de waterkant, tuktuk-ferrari's-metairco vermijdend, en op naar de Dutch Cemetery en ons vergapend aan de enorme villa's uit de nog koloniale tijd. Sommige nog in oude staat, sommige gerenoveerd en als hotel in gebruik genomen met prijzen van 150 tot 250 euro per nacht. Wij verbleven bij Tissa dat voor India-begrippen ook al duur was, maar met 70 euro meer dan genoeg aan luxe bood.

Een liter zweet minder en afgemat door de hitte, kwamen we terech bij de Teapot, waar we een koude shake namen en de meer dan 40 soorten thee vermeden. Not my cup of tea today, maar wel een stuk cheescake die we niet konden laten liggen. Voor het eerst deze vakantie zijn we lekker luxe gaan eten in een mooi restaurant, 4 gangen, met een fles rose waar zelfs Gab aan begon, maar daar na een glas mee stopte omdat ze hevig giechelend te veel aandacht trok. Over op het water dus maar.

Cochi bevalt uitstekend, morgen de laatste dag, helaas, en nog even genieten van de warmte en Zuid-India. We zijn het er beide over eens: we komen terug en misschien wel heel snel. Het is hier leuk, schoon, indrukwekkend, mooi, afwisselend, zonzeker, goedkoop, het eten is heerlijk, de Indiers zijn vriendelijk en aardig en het reizen valt ondanks de lange afstanden erg mee. We hebben veel gezien, maar veel ook nog niet, als je India nog niet kent, begin dan hier in het Zuiden!!

Liefs Alex en Gab