Awesome wild adventures

Dat er nog mensen zijn die erover twijfelen om naar Zuid Afrika te gaan? Bekijk de foto's en beslis zelf. Geen ebola hier, maar wel veel wildlife. Het was vandaag dan ook een soort van David Attenborough's adventure die Zuid Afrika van haar beste kant laat zien.

Het was vroeg vanmorgen toen om 4.45 de wekker ging; we moesten om 5.15 bij een safari lodge zijn waar we de avond ervoor hadden gegeten voor een ontmoeting met de Meerkat, ofwel de Stokstaartjes in het Nederlands. Op de foto zie je er eentje staan met zijn staart als stok om overeind te blijven en al draaiend met z'n koppie (360 graden rond) zoekt ie de omgeving af. Waarom ze 'm hier Meerkat noemen is een raadsel; de Duitsers noemen 'm Aardmannetje dat meer in de ricting komt. Onderweg nog veel meer gezien, maar nu snel door naar de Struisvogel farm.

Eers bij de kleintjes die je zo in je hand kan houden; daarna naar de volwassenen die enorm zijn en je intimideren met grote ogen, een flinke snavel en benen waar ze flink mee kunnen trappen. Ze lopen 80km per uur en omdat ik dat zelfs in mijn topjaren niet haalde, is het advies om bij gevaar plat op de grond te gaan liggen. Afrika is leuk.

Het hoogtepunt van de dag was een bezoek aan het Botliers Game Reserve waar je kon wandelen met leeuwen. Altijd leuk met pa en ma lion, maar eenmaal met 4 andere toeristen en gewapend met een stok aangekomen in hun leefgebied, sprong Mufasa (het mannetje) snel op en begon grommend indruk te maken.
Dat lukte vrij goed moet ik eerlijk bekennen. Gab wilde dit zo graag doen, maar ik vroeg me eigenlijk af waar ik de afslag had gemist. Gelukkig werd Simba XL wat rustiger en kwam ook het vrouwtje overeind en ja, die was ook best groot, gespierd, lenig, gevaarlijk, goed gebit ook, maar vooral mooi.
We begonnen te wandelen, de leeuwen voorop met 4 begeleiders die elke afwijking in de gaten hielden en dat waren er nogal wat. Wij bij elke beweging richting ons, direct stilstaand met de stok in de aanslag en je vraagt je toch af. Wat zou ik nou doen als......

Onderweg een paar fotoshoots gemaakt en genoeg tijd om heel dichtbij te komen, maar het blijft toch echt eng. Een hoogtepunt van de dag, van dit jaar, van al onze reizen of misschien wel van ons leven. Volgende week thuis zien we onze eigen katten Simba, Robbie en Vienna en dan voel ik me toch wat lekkerder, maar ik zal het moment nooit meer vergeten.

Liefs Alex en Gabrielle