Turtles op Liberan Island

Gisteren vertrokken uit Sepilok waar we erg veel hadden gezien en zo weer terug zouden gaan. Voelde me net een combinatie van David Attonborough en Floortje Dessing, ik weet het, het is een rare combi maar zo voelt ie nu eenmaal.
We gingen op pad naar Turtle Island, althans dat dachten we. Het blijkt dat Turtle Island nogal commercieel is en toeristisch (van horen zeggen) en dat er een paar kleinere eilandjes zijn, zoals Liberan, die niet op Google maps te vinden zijn, waar je slaapt in tenten en waar het veel kleinschaliger is. Daar gingen wij dus heen. We waren gewoon met z'n 2-en op het eiland; en de rangers natuurlijk. Je ziet hier nog hoe ze moeten omgaan met het dorpje van 400 bewoners en de vervuiling die dat met zich meebrengt. Wij mochten die middag ook strandjutten om glas en plastic te verzamelen.

Vanaf de haven in Sandakan vertrokken we in een snelle boot, met 2 turbomotoren achterop. Zoevend over het vlakke water, langs de paaldorpen en vissersschepen richting Liberan. Zo'n 300 meter voor de kust stopten we ineens, het water was ondiep en er kwam een klein houten bootje onze kant op, maar ook die redde het niet helemaal tot de kust. Tassen op de rug, schoenen uit en door het water dan maar. We sliepen in een tent en dat bleek ook nog wel een ervaring. Die avond, na een middagje luieren, zo rond 18.00 uur, even onder de koude douche en in de kleren. Echt de hele tent zat aan de buitenkant onder de beetles. Klein, bruin en fladderend en 4 daarvan waren de tent in gevlogen: Ringo, Paul, John en nog eentje.
Bij de tent van de keuken stond een tafeltje gedekt maar ook daar werden we direct besprongen door een kudde vliegen, muggen en alles wat zo'n beetje vliegt op een eiland.
We liepen even het strand op om in de wind te staan en bij terugkomst was alles ineens weg, ook de beetles. Later die avond begon het hevig te regenen en hebben we er geen last meer van gehad.

Het hoogtepunt begon om 23.00 uur toen we met de ranger op pad. Eerst mochten we zo'n 20 kleintjes vrijlaten die net uit hun ei waren gekropen, erg, erg, erg leuk. Daarna gingen we langs het strand. Snel lopend langs het water in het pikkedonker met een zaklampje, niets te zien, totdat we op de terugweg een spoor zagen. Er was net een grote Green Turtle aan land gekomen, 1 meter in lengte en 90 cm breed. Ze begon te graven en te graven en na een half uurtje begon de leg en konder we er bij. Ze zijn dan in een soort trance. In totaal 108 eieren werden er gedropt, door de ranger direct in een emmer gedaan en zo kon de turtle het gat weer dichtgooien. Dat zou nog een uur duren.
Wij brachten de eieren naar een veilige plek, waar ze werden ingegraven. Over 2 maanden komen ze uit en wordt er eentje naar Gab genoemd: turtle gabbie.

Liefs Alex en Gab
xxx