Philip Island

Het is ochtend en we lopen een cafe binnen:

Aussie: Hi, how are you, you're feeling good today?
Me: yeah, were fine, thanks, and how is you're day doing so far
Aussie: Well fine, thanks for asking mate, by the way, where you from?
Me: uhm, were actually from Holland, just around the corner
Aussie: whoaaaa (big laughs), welcome to my country, hope you like it!
Me: we do, we do, we're having a great time, and thanks for having us here
Aussie: no worries mate, glad to have you. What can I get you?
Me: a latte in a mug and a cappie in a cup. Where can we sit?
Aussie: anywhere you want, I'll prepare you're coffee and will gladly bring it to you guys. Have a great day mate.

En zo begon onze dag vandaag, elke aussie lijkt weer vriendelijker dan de vorige en oprecht geinteresseerd en dat maakt het gebabbel ook leuk met ze. Na een ontbijtje in een cafe, reden we eerst naar het Koala Conservation Centre, nog steeds op Philip Island en op een soort boardalk hoog boven de grond liepen we door het park heen. De Koala's waren al snel te zien, en ooohhhhhh so cute als ze iets van beweging laten zien. Meestal wat gekrab en even een andere houding zoeken, dat is het wel zo'n beetje. De telelens kwam weer goed van pas om wat mooie plaatjes te schieten van deze knuffelachtige teddybeertjes.
We reden door naar Woolamai beach voor een lange wandeling en wat lol op het strand en door de duinen, naar de Pinnacles. Een rotspunt waar de shearwaters nestelen. Geen idee wat een shearwater in het Nederlands is maar dat ze een takke-eind vliegen vanaf Alaska naar hier voor het leggen van een ei vind ik wel best knap. De zee was hier ruig en surfers op het strand genoten van de golven en de harde wind, ook dat vind ik best knap.
Terug in Cowes, het stadje, ging ik even langs de kapper en in 20 min was ik weer buiten, niet omdat ze haast had of zo, er zit gewoon niet zo veel meer op helaas. Na een heerlijke lunch naar de andere kant van het eiland, naar de Nobbies. Een woeste kust waar een pad langs de rotsten loopt en een zeehonden kolonie huist; maar tot onze verbazing hebben we die niet gezien. Het waait er zo hard dat alles wat niet vastzit aan je lichaam direct de zee in vliegt, niet geschikt voor kunstgebitten of neptieten dus. We hingen nog wat rond aan de kust en spotte een groep wallabees, kleine kangaroos. Ik probeerde er eentje te filmen terwijl ie rondsprong, maar de meeste waar ik voor ging staan bleven me rechtop, met de 2 kleine pootjes in bokshouding staan aankijken. Alsof ik werd uitgedaagd ...
Rond 19.00 uur vonden we een plekje op de eerste rij voor de pinguinparade, het hoogtepunt van deze dag. Bokkiekoud was het ineens aan deze kant van het eiland, vol in de wind en we moesten hier nog een uur wachten tot klokslag 20.18 toen de eerste van de allerkleinste pinguins het strand op kwamen. Gevolgd door nog een paar honderd, ik schat zo'n 400-500. In 1 woord een geweldig gezicht, klauterend over een zandheuvel, even bijkomend van een dagje zwemmen in zee en waggelend naar hun kroost die in de holen schreeuwend op hun ouders wachten.
Het was weer een fantastische dag, morgen wacht Melbourne, en met zoveel hikes en wildlife zullen we waarschijnlijk belanden in een drukke winkelstraat waar we zelf al waggelend van winkel naar winkel hoppen.

Liefs Alex en Gab