Een kleurrijke laatste dag

Terug in Auckland na 2 bizar slechte zomermaanden (dec/jan) voor de kiwi's en voor ons 4 weken met heel erg mooi weer. Bofkontjes zijn we en als je zo'n reis hebt kunnen maken en zoveel moois hebt kunnen zien en beleven, dan besef je je nog maar eens dat je de dag moet leven zolang het kan. Dus daarom werd het gister geen rustdag. Ik ben laat met de blog, ik weet het, maar ik was bekaf gisteravond.

De wekker ging zelfs, voor het eerst in 4 weken, en al om 6 uur want we gingen naar Rotarua en hadden een vol wensenlijstje. We reden de drukke stad uit, en pakten een route langs de kust. De snelweg kon ook, maar die was vlak en we misten de heuvels, de u-bochten en vele slingerende b-wegen. Na een korte ontbijtstop kwamen we na 2 uur in de buurt van Matamata en voor de kenners, de plek van Hobbiton, de movie set, LOTR, The Shire, Bilbo Baggins en the Green Dragon. We hadden er geen tijd voor en reden door, maar het landschap hier was bizar mooi. Het land was eigenlijk vrij vlak en als een soort omgekeerde tieten stonden ze daar, kilometers lang. Groene heuvels, niet hoger dan 20-30 meter en een meter of 10 in omtrek; soms wat schapen of koeien die grazend (of likkend) het gras kort hielden. We kwamen aan in Rotorua, en van een afstandje leek het alsof er overal brand was, 10-tallen plekken waar kleine of grote wolken stoom uit de grond kwam en het leek alsof de eieren al iets te lang aan het koken waren. Korte stop voor koffie, het was inmiddels al 11.00 uur en door naar de 1e stop: Waimangu volcanic valley. Ontstaan na de uitbarsting van een vulkaan, met o.a. Het grootste kokende meer en enorm veel kokende bronnen, geisers, riviertjes en kleuren van kalk, zwavel, ijzer en andere mineralen. Vanaf de ingang een anderhalf durende wandeling langs alle highlighst, de heuvel af en met de bus weer omhoog. Supermooi, maar of het gezond is die dampen van zwavel en zelfs arsenicum vraag ik me af.

Door naar Wai-O-Tapu, klinkt zoveel beter als "Heilige wasser" in het duits. Afijn, het is een geothermisch gebied met vulkanische activiteit en fantastische kleurenpaletten door alle mineralen in de grond. De kleuren zijn zo onecht dat je bijna het idee krijgt dat het is ingekleurd. Elke hotspot heeft wel een naam: de Devil's pool, Champagne pool, Primrose terrace, Devil's inkpots. Ook hier hadden we 2 uur nodig om alles te zien en omdat we nog 3 uur terug moesten rijden, besloten we de andere highlights voor een andere keer te bewaren. We hadden bewolkt weer, maar 22 graden gehad, en het begon nu ook licht te regenen. We reden weg uit Rotorua, door tietenland en hobbitland en pakten de snelweg terug naar Auckland. Het regende inmiddels behoorlijk hard en dat bleef het doen. Snel even langs de Airbnb, even omkleden en nog naar een gezellig restaurant, Woodpecker hill, een echte aanrader. Het was al tegen 23.00 uur en we waren moe, ik ging liggen, dacht nog even aan de landschappen waar we langs waren gereden en keek nog even naar links. Gab zei: "oh nee, geen Hobbit aan mijn tieten vanavond".

We zijn inmiddels wakker, het regent nog steeds en de laatste dag is ingegaan. Weten nog niet wat we gaan doen, morgen in ieder geval vroeg op voor de vlucht naar Seoul.