Akaroa met de RAV

Na een heerlijke italiaanse maaltijd gisteravond ploften we toch wel moe op het bed en na de nodige verplichtingen (het is toch een huwelijk tenslotte), sliepen we door tot de ochtend. We liepen naar een leuk tentje in de straat voor een ontbijtje en pakten de taxi naar de luchthaven voor de vlucht naar Christchurch. Nu hebben we het wel ff gehad met dat vliegen.
Op de kleine luchthaven stonden we direct aan de balie van Europcar, maar kregen te horen dat onze auto niet beschikbaar was en een upgrade kregen. Van een Ford focus naar een Opel nog iets, een mpv. Leuk toch, zo leek het. Op de een of andere manier kreeg ze de auto niet geboekt in de computer en ondanks dat ik ICT-er ben besloot ik niet te helpen. He, ik heb ook vakantie. Dan nog maar een upgrade zei de kiwi-dame. Het werd een Toyota RAV, deluxe. Tjeetje wat een enorm bakbeest, maar wat een superlekkere auto, lekker hoog zittend en rijdend als een tierelier.
Snel de weg op, even door de stad heen en richting het schiereiland Banks Peninsula, op weg naar Akaroa voor onze 1e B&B. We kozen de scenic route, die al snel omhoog slingerend langs de French Bay liep en waar het ene uitzichtpunt nog mooier was dan ?????? Juist, de andere. Het heldere blauwe water stak mooi af tegen de blauwe lucht en na een tijdje kwamen we aan bij onze B&B. Akarao is niet groot, wel veel leuke restaurantjes, winkeltjes en activiteiten rond het water. In de baai zwemmen de Hector dolfijnen, die alleen hier voorkomen en waar we morgen naar op zoek gaan met ons speciale wapen. Een hond.
Ja ja, volgens de reisboeken, heeft 1 organisatie een hond aan boord die de dolfijnen weet te ruiken of horen, geen idee. Afijn, dat is vast al een attractie op zich. Straks is het een tekkel die amper over de railing kan kijken; desnoods pleuren we m overboord.
Het is inmiddels 18 uur en we gaan straks lekker smullen bij Ma Maison. Het bevalt hier nu al goed, Gab's longetjes protesteren nog wat, maar dat gaat morgen hopelijk beter. De lucht is hier goed.
Laterszzzzzzz.