D-tour Kaikoura aardbeving

Als onderdeel van de ruim een half jaar geleden geplande reis, was het laatste stukje een rit van Picton, Marlborough Sounds, naar Kaikoura, een rit van 120 km of zo. Lekker kort, mooi langs de kust en tijd genoeg om in de middag een whalewatch boottocht te doen. De aanrdbeving in november had zoveel schade aangericht aan de infrastructuur, dat dat niet door ging. We reden nu van Piction, vrijwel geheel naar het westen, daalden 100 km af naar het zuiden en reden daarna weer naar het oosten. Het werd een lange rit van bijna 500 km en omdat we de whalewatch tour verzet hadden naar morgen, namen we er de tijd voor. Rustig cruisend door de, ik zeg het nog maar een keer, prachtige landschappen van Middle Earth. Altijd bergen links, rechts, voor of achter je, woeste rivieren die dan weer turquoise en dan weer woest schuimend door het dal lliepen en Gab die bij elke bordje het reisboek opensloeg en even vertelde waar we reden, of het de moeite was om te stoppen en hoe we verder moesten. GabGab Pro navigatiesysteem.

Toen we vanmorgen Picton verlieten, shopten we eerst even bij de Dutch bakkerij, boterkoek, tompoes en bolletjes voor de lunch. We stopten voor koffie in Murchinson en gooide de tank vol en GabGab gaf aan dat we State Highway 65 moesten pakken door de Maruia vallei om zuidelijk te rijden richting de Lewis pass die over de Zuidelijke alpen heen gaat. Het was half 2 en we hadden trek, tijd voor een lunch, de vallei was prachtig dus stopten we bij de eerste picknick plaats. De meeste picknicktafels waren bezet, er stond er eentje tegen de bosrand die nog vrij was. Later begreep ik waarom. Nog tijdens het beleggen van de broodjes werden we belaagd door een kudde kolere zandvliegen. Gab zwaaide heftig met de armen in het rond, maar vergat dat de mayo en de tomaat in haar handen zat en door de lucht vloog. Ik pakte snel de deet, smeerde ons beide in en haalde de mayo van mijn voorhoofd.
We reden verder en stopten bij de Maruia watervallen, waar tientallen kayakkers de 10-meter sprong maakten (zie foto). Verder af en toe een fotostop voordat we de Kaikoura streek in reden en de verwoesting van de aardbeving nog goed zichtbaar was. Noodbruggen, delen van wegen die professorisch hersteld waren en veel 30 km stukken door de nog aanwezige schade. Dichter bij Kaikoura werd het beter en het stadje zelf leek niet heel erg aangetast.

De B&B lag op een heuvel met uitzicht over zee en de omringende bergen. Het was nog bewolkt, maar die is inmiddels weggetrokken en morgen wordt het 25 graden wanneer we de whalewatch boottocht gaan maken. We moeten warm gekleed, op de oceaan schijnt het koud te zijn, maar als de orka's langskomen, maakt dat niet uit. Dolfijnen of walvissen mag ook, we zien het wel.