Bizarre jeepsafari

Een lekker rustig tochtje vandaag, met de jeep. We wisten niiet precies wat we gingen doen en waarheen, maar ach, een beetje avontuur is leuk en een jeep biedt mogelijkheden. Om 9.30 stond mr. Dijibouty (kon het niet echt verstaan) voor de deur en stapten we in. De kap ging eraf zodat we met open dak konden rijden.

Even ons padje omhoog naar de weg en naar rechtsdraaiend naar een of ander hutje waar een fles diesel met een vergiet werd gehaald en de tank gevuld. Vervolgens terug en net toen ik dacht dat het een lekker rustig ritje zou worden, dook mr. Dijbouty van de berg af, een verhard pad op dat zo' 7% naar beneden ging. Zo de theeplantage in en de eerste hobbels werden genomen. We vlogen beiden een paar centimeter omhoog, grepen ons vast aan de kooiconstructie en landden weer op de billen. Er zouden er nog veel, heel veel volgen.

We reden door een soort van dorpje waar de theeplukkers in barakken bij elkaar wonen en passeerden veel zwaaiende Indiers die vriendelijk lachten. Hobbelend en toch al wat krampachtig zittend bereikten we de overkant van de vallei en schoten de weg weer op. Wat kan asfalt dan heerlijk zijn. Kort daarna naderden we de ingang van een theeplantage waar toegang voor betaald moest worden. We zouden vanaf dat punt verder rijden door deze prachtige theeplantage, voor het eerst beplant in 1902, en uiteindelijk uitkomen op de top van de berg op zo'n 2260 meter, waar zich ook de theefabriek bevond.

Maar eerst reden we wederom een kleine nederzetting van theeplukkers in, en werden plots verrast door een zo op het eerste gezicht uitziende carnavalsoptocht. Vrouwen prachtig gekleed, met bloemen versierd en allemaal met een prullemand vol bloemen op het hoofd. Voorzichtig passeerden we de stoet, probeerden al hobbelend wat plaatjes te schieten en kwamen bij een tempel waar een het carnaval zich leek te concentreren. We stopten de jeep, liepen met onze schoenen het terrein op, naar later bleek dat dat alleen blootvoets mocht, en begonnen foto's te maken. Gab begon plots tegen me te schreeuwen en werd niet lekker. Ze zag Jezus, of in ieder geval iets wat daar voor doorging. Een vrouw met enorme vishaken die door haar huid waren gestoken werd voor de stoet uitgeduwd, touwen achter haar aan en iedereen jubelend, zingend en dansend om haar heen. Enorme speakers galmden een soort Indische muziek. Bizar om te zien.

Na een poosje, Gab was weer bijgekomen van dit bijbelse geweld, reden we een 2e nederzetting binnen en opnieuw hier een hele stoet. Gab speurde in het rond en zag wederom een bizar tafereel. Op een aanhangwagen achter een trekker hing een man, wederom met haken door zijn huid heen, met touwen aan een soort van schommel en was vrolijk aan het schommelen. Waarschijnlijk stoned of goed dronken om alle pijn te onderdrukken, maar wederom een maf tafereel. De vele Indiers die ook waren gekomen, wilden vooral ook met ons op de foto en trots werden alle kinderen aan ons getoond om ze op de foto te zetten. Grappig dan wel weer.

Het was even bijkomen, maar veel tijd hadden we daar niet voor, want we moesten weer in onze eigen jeep hangend aan de kooi; de jeep ging in zo'n 2 uur tijd, heel langzaam, en flink hobbelend over de rotsige weg naar boven. Ondanks dat het afzien was, maakte de omgeving en het uitzicht op de top alles goed. Ook het bezoek aan de theefabriek was erg leuk, we mochten dit keer ook meehelpen met de arbeiders in deze bloedhete fabriekshal.

Terug, na wederom een hobbel de bobbel rit, besloten we in het hotelletje naast ons te informeren naar een massage omdat het een hotel met Spa was. Gab nam een lekkere hot-stone massage, blijkbaar nog niet genoeg op de stenen gehobbeld, van 1,5 uur en ik besloot een traditionele Ayurveda massage te nemen. In 1 woord: heeeeeeeerlijk.

Inmiddels zijn we weer bijgekomen en genieten we nog even van alle foto's en indrukken vandaag. India laat zich van de goede kant zien en Munnar is wat ons betreft de allermooiste omgeving met theeplantages op deze aardbol. Topbestemming.

Liefs Alex en Gab