Haast

Nee, we hadden geen haast vandaag, gisteren ook niet en de dagen ervoor ook niet. En ik denk zelfs de komende weken ook niet. Waarom dan toch Haast als titel van deze blog? Dat zal ik vertellen. We reden vanmorgen rond 9 uur weg uit Wanaka in noordelijke richting, met als doel Franz Josef. Om daar te komen moesten we de zuidelike alpen over om aan de westkust te komen. De weg, de Haast HIghway liep over de Haast pass, een prachtige bergroute met steeds andere landschappen, langs Haast town, Haast beach en over de Haast rivier op een prachtige brug. Naam van de brug???? Ik zou zeggen, maak een haastige gok.

De route op zich was al fantastisch, een echte ‘unexpected journey’ met diverse stopjes die volgens Bilbo, mijn reisleider die naast me zat, zeer de moeite waard waren. En dat was ook zo. De eerste stop was bij de Blue Pools, een korte wandeling van 30 min in het domein van de sandflies. En die waren er ook, kleine venijnige zwarte kolerelijertjes die pikken op alles wat ze kunnen vinden en een flinke jeuk achterlaten. Uit de auto snel deet op de huid, door het bos en het was de moeite waard. De volgende stop was een waterval, slechts 5 min vanaf de weg, de Thunder Creek falls. Ook mooi. We hadden inmiddels de Haast pass gepasseerd en waren onderweg naar de westkust waar we even een koffiestop maakten in Haast en even later bij de Haastrivier, net onder de Haast brug (en, goedgegokt?) onze lunch namen. Door de aanwezigheid van de sandflies zat het broodje er in 12 seconden in en klommen we snel weer in de auto voor de route naar Franz Josef. Plots werd de strakblauwe lucht gevuld door een enorme mistwolk die over de weg hing en de temperatuur zakte ook direct 5 graden. Raar gezicht en zo snel als ie er was, was ie ook weer weg. We stopten nog even bij Knightspoint, een paar rotsen in zee, ik zou zeggen: lekker laten liggen.

Rond 15 uur kwamen we aan in Fox dat ligt aan de gelijknamige gletsjer, de Fox glacier. Net 20km verderop lag Frans Jozef dat eveneens ligt aan een gletsjer en nou denk je, die heet vast de Franz Josef gletsjer????
Inderdaad.
We checkten in en liepen even door het gezellige dorpje, even scannen wat er allemaal zat en of er leuke tentjes zaten voor een hapje vanavond. Dat was zo. Bij het informatiepunt zaten ook een aantal touroperators die voornamelijk helikoptervluchten uitvoeren en we vonden er eentje die niet alleen beide gletsjers, uhhhhhhh, bevliegt of zo??, maar die je ook neerzet boven op de gletsjer en waar je er 3 uur lang uit mag om een korte wandeling te maken en in het 200 meter dikke ijs wat spelonken te ontdekken. Gab is bijna jarig dus ik besloot dit tourtje te boeken, kan ze ff afkoelen. Dat is dus morgen en dan is zusje Selma ook jarig, hieperdepiep.
We liepen nog wat rond en besloten nog even naar Lake Matheson te rijden, bekend als het spiegelmeer met de perfecte reflectie van de Alpen en Mount Cook. Vaak s’avonds veel fotografen bij zonsondergang, maar daar hadden we geen zin in. Supermooi meer met net iets te veel rimpels in het water door een licht windje, maar een mooie spiegel en door het mooie weer net het puntje van Mt. Cook te zien. De berg die we eerder deze vakantie al hadden gezien vanaf de andere kant vanaf de Hooker Valley track. Ik ga er van uit dat je dat nog wist.

Morgen is Selma dus jarig, hieperdepiep, en gaan wij voor het eerst een helikoptervlucht maken en een gletsjerhike. Superspannend.