Lake Mutanda

Na de fantastische ervaring met de Gorilla’s gisteren waren we na een lekkere lange nacht weer hersteld. De schoenen waren nog zeiknat en vandaag stond er niet veel op het programma. We hadden wel een boot tot onze beschikking, met kapitein, dus we besloten met een aantal om een trippie over Lake Mutanda te maken en een dorpje te bezoeken op 1 van de 12 eilanden. Het meer met op de achtergrond de 5 vulkanen lag er bij als een strakgetrokken biljartlaken, maar de lucht zag er wat onheilspellend uit. Net als gisteren werd er zo aan het begin van het regenseizoen regen verwacht en zoals we gisteren hadden ervaren is kan dat hevig zijn.
We namen de tijd voor het ontbijt en stapten aan boord voor een heerlijk boottripje langs de verschillende eilanden. We passeerde wat uitgeholde boomstammen met een visser erin en wat op het land werkende dorpelingen, boeren dus. Op 1 van de eilandjes stonden 2 bomen vol met Ibissen, geen hotel maar vogels. De nesten zaten vol met jongen die nog net niet klaar waren om uit het nest te vliegen, er was er net eentje uit het nest geplukt door een grote gier. En net toen ie met prooi wegvloog, stond ik door de zoeker van mijn camera te kijken. Klik.
Bij het dorp aangekomen, heel klein, werden we al snel gevolgd door enkele vrouwen en kinderen. Blootsvoets, grijs van de modder. We liepen naar het kleine kerk-/schoolhutje van klei waar de kinderen les hadden en het ABC even voordeden. E from elephant, F from fish, G from girl, H from house, I from inkpot, …… Daarna was het zingen en dan zie je al wat een enorm ritmegevoel er al in die kleintjes zit. Erg leuk. Het werd tijd om krijt en potloden uit te delen en de hele kleintjes begonnen er direct op te kauwen, ben benieuwd als ze bij het gummetje zijn aangekomen.
Die middag deden we niet veel meer, lekker op het balkon bij de lodge, uitkijkend over Lake Mutanda tot een aantal dorpelingen dansend en zingend in Afrikaanse stijl langskwamen. Wat een ritme en energie komt er dan los, net te weinig om mijn iPad op te laden, en Gab kon zich niet bedwingen om mee te springen. En ondanks mijn eigen ritmische gevoel voor dans, bleef ik achter de camera. Iemand moet toch foto’s maken.