Tanken

We hadden nog zo gezegd, als de tank half leeg is en je ziet een pomp, dan tank je gewoon vol. Je weet maar nooit. Zo gebeurde het vandaag met een ritje van 300km naar het Addo Elephant NP, net boven Port Elizabeth dat het bijna misging. De tank was net over de helft en Gab zag een pomp, maar ik had er lekker de vaart in dus reed door. Ik tank wel bij Port Elizabeth, best een grote stad. We kwamen aan, reden over de rondweg en zagen maar geen pomp, de meter was best al laag. Gelukkig was daar een pomp, naartoe gereden en de ramen werden direct gewassen. Volgooien maar riep ik nog en zette Stromae een tandje harder; ik hoorde de klopjes op het raam niet en maar half dat de pompbediende zie dat de Euro 95 op was, of ik dan diesel wilde??? Maar niet.
10 rand fooi voor de ramen en door naar de volgende pomp kilometers verderop; een hele grote. Neergezet en raampje omlaag. No Sir, none of the pumps are working; electricity all over town is down. Fuck, niet per se tegen hem, meer tegen mezelf. We besloten richting Addo te rijden, het lampje van de reservetank brandde nog niet dus er zou nog wel een litertje of 5 inzitten; geloof ik.
We reden Port Elizabeth uit en een enorme township in. Als nu de benzine maar niet opraakt dacht ik nog; en de township leek maar niet te eindigen. Het was nog 37km naar Addo en na zo'n 15km begon het lampje te branden. Fuck, weer tegen mezelf. We waren een heuvel opgereden en gingen nu de afdaling in, voet van het pedaal en in zijn vrij naar beneden. De teller naar 60, 80, 100, 120 en nog iets harder. Borden van 80km maar dat kon me even niks schelen, het waren de langste kilometers ooit en nu maar hopen dat we ergens een pomp tegen zouden komen die het wel deed.

Daar, daar, een pomp, we zijn gered, riep Gab nog, terwijl ik aan de verkeerde kant het terrein opreed, voordrong en met de benzineklep al geopende met slippende banden stopte voor een Euro95 pomp. We waren gered.

Die middag hadden we onze 1e safari in Addo NP en dat was wederom gaaf. Olifanten, natuurlijk, maar ook een wrattenzwijn (warthog of beter bekend als Pumba uit de Lion King), een jakhals (jackal), een koedoe (kudu), een mestkever (dung beetle) die dus de poep van de olifanten opvreet en jawel....... een mannetjes leeuw.

Dat was echt een surprise. Van veraf al gespot door onze gids en we konden tot op zo'n 20 meter komen zonder 'm af te schrikken. We zitten inmiddels uit te buiken in onze B&B, na een hemels ontbijt vanmorgen, een enorme beefburger van de gril in Addo NP en een enorme Kudu-biefstuk vanavond. Morgen van 10 tot 22 onderweg met safari's, lunch, safari's, safari's, een braai (bbq) en meer safari's. Zin in.

liefs Alex en Gabrielle