Fietstocht en Figlmuller Schnitzels

Poepie warm in Wenen, heerlijk, en we stonden al weer vroeg op om een ontbijt tentje te zoeken, veel keuze overigens, voor een bak yoghurt met fruit en muesli, jus d’orange en een kop thee/koffie. Om 10.00 uur hadden we afgesproken bij Mijn Wenen Tours voor een fietstocht met nog een aantal Nederlanders en een paar Belgen. Onze gids was een Weense die Nederlands had gestudeerd en dat zeer aardig sprak. De fietsen waren top, maar Wenen is ook relatief vlak en er zijn veel fietspaden. We fietsten direct naar de Ringstraße, een cirkelvormige boulevard rondom het oude centrum en aangelegd boven op de toenmalige stadsmuur die niet meer nodig was. Het ene na het andere prachtige gebouw is aan deze boulevard te vinden. Zo staat hier het Rathaus, het Burgtheater, de gothische Votiefkerk en een aantal musea. Maar ook de andere gebouwen zijn statig. En elke afslag die je neemt verrast je weer met een prachtig plein of een binnenplaats. Veel witte gebouwen, met bladgoud gedecoreerd en van die groene koepels. En natuurlijk altijd de paarden verwerkt als beelden of in de gevels.

Terwijl Max zich aan het voorbereiden was op Zandvoort waar hij een fenomenale overwinning boekte, koersten wij de stad uit, langs de Donau, naar het complex van Hundertwasser. De bekende architect die van ronde vormen en natuur hield in zijn ontwerpen. Daarom, zie foto, ook geen rechte lijnen en veel bomen en groen in en op het sociale woningbouwcomplex waar wij naar toe gingen. Ook terug naar de stad fietsten we weer langs een zijtak van de Donau, de hoofdrivier was in vroegere jaren al verder van de stad afgeleid door de vele overstromingen, en daar was het een levendige bedoening. Kleine aangelegde stukjes strand, zelfs een zwembad en vooral veel stoeltjes en tentjes langs de rivier. Gab had moeite om het tempo bij te houden, misschien net als Hamilton last van versleten banden, en wij liepen uit. 

We aten een halve pizza en gingen naar Schloss Schönbrunn maar we waren eigenlijk al te laat en besloten dat morgen te doen. Dan maar even relaxen hij het hotel en ons voorbereiden op avontuur Figlmüller. Her begon zo. 

In 1905 opende Johan Figlmüller een wijnbar die uitgroeide tot wat nu het beste en oudste Schnitzel restaurant is in Wenen. Een prachtig restaurant in de herkenbare groene kleur die al meer dan 100 jaar het interieur beheerst. Lange rij voor de deur, maar dat hadden we er voor over en op het menu naast de original Schnitzel van Schwein, ook de Kalbs Schnitzel. We bestelden er beide één maar allejezus wat waren ze groot. Twee tot in de perfectie gefrituuurde, lappen kalfsvlees. Citroën erbij, marmelade en eten maar. Gab moest afhaken en dat betekent ……… juist. Om ons heen op elke tafel hetzelfde tafereel en bij de Duitstaligen vaak een bakje ’kartoffeln’ én een aardappelsalade erbij. En dan gaat er ook nog taart naar binnen als dessert. Wij hielden het hij koffie en besloten nog een rondje te gaan wandelen door de stad, waar de zon al was ondergegaan. Maar dan nog wel even langs de Eissalon auf der Schwedenplatz voor een bolletje ijs. Wat een heerlijk diner en een echte must do voor Wenen. Figlmüller is The best, daar ben ik wel van overtuigd.