München

München. Dan denk je toch aan Arjan Robben, Bayern Fußball, Oktoberfesten en Drindl’s. Maar ook de geboortestad van de Nazi partij met nog de nodige herinneringen aan Hitlers verleden. Maar het bleek vooral een mooie stad met biergartens, prachtige statige straten, mooie historische gebouwen, sjieke en hippe winkels en veel, heel veel eetgelegenheden. En in tegenstelling tot Augsburg, waar het veel zou regenen, hadden we in Munchen een prachtig zonnige dag. We zouden met de trein gaan maar de machinisten waren aan het staken dus reden we met onze Clio de snelweg op waar we binnen 45 minuten al het centrum van de stad bereikten en parkeerden. Het regende nog licht maar de zon vond al snel zijn weg naar mijn hoofd waar ik nog altijd denk dat mijn haardos als UV filter dient. Wandeling 1 uit het boekje ‘Time to momo’ nam ons mee naar het prachtige Altes Rathaus met een fantastisch klokkenspel en aan haar voeten Wörners, waar we koffie en een heerlijke Erdbee-Choco Torte namen. De wandeling door deze 850 jaar oude stad gaf een mooie indruk van de Beierse cultuur en was ook niet zo lang. Dus tijd genoeg om in een Drindl shop wat jurkjes te passen; Gab weigerde. Vreemd, had zo leuk geweest. We lunchten op de Sankt Jakobsplatz bij Dean&David, genoten een tijdlang van de zon en begonnen aan de 2e wandeling die ons naar Europa’s grootste operahouse bracht en de nabij gelegen Residenz dat nu een museum huisvest. We liepen verder door dit statige deel van de stad, vonden de Feldherrhalle waar de gedenkplaat van de Hitlerputch hing en het steegje met de gouden klinkers dat gebruikt werd door de toenmalige inwoners van Munchen om achter langs te lopen en zo aan de ‘heil-groet’ te ontkomen. Beetje geschiedenis hoort er ook bij.

Rechts dook de Hofgarten op waar we even een kijkje namen maar er achteraf te snel weer uitliepen omdat er nog veel meer te zien bleek te zijn, misschien morgen nog een poging en vervolgden onze weg richting Koningsplatz. Maar plots sloeg de buikkramp toe. Gab riep, oh jee en ik keek snel op Google Maps naar het ‘vork en mes’ symbool. Een voorbijganger vroeg nog heel aardig ‘Kann ich ihnen hilfen?’, maar het antwoord was helder ‘geht weg, ich muss schiessen’. We doken een biergarten in, tenminste ik, Gab het toilet, en bestelde een halve liter bier. We lieter het er bij en bleven nog een tijdje hangen voor we terug reden naar Augsburg.