Bogota

Met een tijdverschil van 6 uur was de dag gisteren wel heel lang en vielen we al vroeg in slaap om vervolgens ook weer op tijd wakker te worden. Een heerlijk lange nacht en goed uitgerust aan het ontbijt waar we de rest van de groep ontmoetten. Er zat nog een tourgroep in het hotel dat nu vol zat met gepensioneerde Nederlanders en ik kan je vertellen dat dat lekker chaotisch verliep, zelfs onze reisleider was nerveus en had hulp nodig met haar mobiel. En als handige IT-er, én omdat ik graag oude dames help, bood ik direct mijn hulp aan. Whatsapp groepje gemaakt, reisleider weer rustig en we konden op pad.

Het was licht bewolkt en we liepen richting de Montserrat berg die met 3150 meter hoog boven het op 2600 meter liggende Bogota uitstak. Hoog op de berg lag de Sanctuary, een heilige katholieke kerk die op zondag druk bezocht wordt door de Colombianen. Die gingen lopend omhoog, een soort mini pelgrimstocht, maar wij pakten de Funicular die stijl de berg op werd getrokken door een stalen kabel. Wel zo makkelijk. Boven op de berg was het uitzicht over de stad majestueus en tussen de vele beelden van Jesus die dan weer lopend met z’n kruis, dan weer liggend op de grond werd afgebeeld, baanden we ons een weg naar de kerk. Die was afgeladen vol en startte net met een goed carnavalsnummer om de sfeer erin te gooien, de Colombianen lekker klappend en meezingend. Goed sfeertje wel, maar wij hadden genoeg gezien en sloten aan in de rij voor het trammetje dat ons ook weer omlaag bracht. Pascal, één van de tourgroupies, liep met ons mee en we besloten de wijk Candelaria in te gaan. Op zondag rijdt er geen verkeer en is dit deel van de stad alleen voor fietsers en wandelaars bedoeld. De wolken waren vertrokken en de lucht nu geheel blauw, zo zien we het graag.

We liepen eerst naar Museo del Oro, het goudmuseum, dat de grootste collectie goud tentoonspreidt. En het is gewoon gratis, net als alle andere musea op zondag. Nou ben ik niet zo van de musea, maar deze was wel heel erg indrukwekkend. De mooiste stukken goud, ook uit het pre-colombiaanse tijdperk, en afgewisseld met potten en mooie beelden. Een echte aanrader.

De straten waren gezellig vol, vele kraampjes, overal muziek en deze wijk had nog een echt koloniaal karakter met uiteraard ook sfeervolle koffiezaakjes. Dussssss daar namen we de tijd voor. Het immense Plaza de Bolivar doemde voor ons op met een aantal historische gebouwen geheel met zwarte doeken behangen, waarschijnlijk ter bescherming van die schijtduiven, maar gelukkig lag de Basilica de Bogota kathedraal, ofwel een heel grote kerk, er schitterend bij. Een imposante voorgevel, twee ronde koepels en een smalle ingang. Het deed me denken aan ……. een andere kerk. We staken het plein over, langs de marktkramen en dwaalden verder door de autovrije en van plavuizen voorziene straten. Kleurige huizen, houten balkons en vele, vele eetkraampjes, fruitstallen en andere prullaria waar de Colombianen hun geld mee verdienen. We doken Museo de Botero in, van Fernando Botero, een bekende Colombiaanse schilder en beeldhouwer. Bekend van het ‘Boterismo’, de kenmerkende overdreven manier om mensen en vormen nogal grotesk en humoristisch af te beelden. Vooral de ‘volle’ en vaak naakte vrouw is veel te zien, vaak ook met een stuk fruit. Ik ben er nog niet achter wat dat nu toevoegt, maar grappig is het zeker.

We sloten af met een heerlijk Colombiaans biertje op een gezellig terrasje en zo hadden we een superleuke eerste dag van deze Colombiaanse trip. Bogota, de wijk Candelaria, was ons erg goed bevallen. Die avond aten we bij Origen, een bistro vlak bij ons hotel en babbelden nog wat met de rest van de groep die elk zo een eigen avontuur had beleefd. Morgen onderweg naar Villa de Leyva met een tussenstop in Cathedral de Sal.