De Emirates business class

De vervroegde terugreis was begonnen, en dat was maar goed ook. Het leven op straat is nog in volle gang, maar het aantal mondkapjes neemt drastisch toe, het aantal Corona gevallen is gisteren met 18 gevallen gestegen naar 164 en vrijwel alle toeristische attracties zijn gesloten. Maar goed, we hadden Emirates bereid gevonden onze vlucht te vervroegen en omdat er geen ruimte meer was, maar wel nog in de businessclass, tegen betaling uiteraard, besloten we dat te doen. We werden vanmorgen in een BMW 7 serie opgehaald door Neeraj, keurig in pak en zoefend reden we in slechts 10 minuten naar de overvolle en wat chaotisch ogende Indira Ghandi luchthaven. Drukke rijen, maar niet bij de businessclass, binnen 3 minuten waren we ingechekt en konden door de douane, dus snel naar de Emirates lounge om even te genieten van het ontbijt en kijk nou’s Gab, wat een handige kleine jampotjes waren dat; hup in de tas. Nog even een french toast met honig, even hangend in de comfortabele stoelen en op naar het toilet. Daar werd ik vriendelijk ontvangen door een jongeman, deur werd opengehouden en ik kon even rustig kakken. Een klopje op de deur volgde, “you are ready sir”, en ik opende de deur. Licht voorovergebogen stond ik en even schrok ik van de straal, maar na het spoelen volgde een zachte borstel en na de warme fohn werd mijn richel licht ingesmeerd met een verzachtende creme. Emirates businessclas: wat een heerlijkheid.

Gab filmde nog wat in de lounge en we konden ook zo, hup het vliegtuig in. Grote stoelen, wifi, even zo grote tv schermen en persoonlijke bediening. Lastige keuzes van de a la carte menukaart, “and drink sir, you like a cocktail, whisky, cognac or one of our fine wines”. Poeh, even dacht ik, als we dan toch in quarantaine moeten, dan maar in het vliegtuig. Ruim 3 uur later landden we in Dubai, met een volle buik van de uitgebreide lunch en doken daar weer de lounge in, de lunch stond klaar en de bar was geopend. Nog een keer lunch? Ja hoor, morgen weer hardlopen. De vlucht naar Amsterdam was in een Airbus A380, we mochten de trap op naar de bovenverdieping, we zaten nu echt boven het ‘volk’, grapje hoor. De reis was op deze manier wel erg comfortabel, moesten we maar niet aan wennen, want het is veel te duur, en ach, nu zitten we tussen ander ‘volk’, Gooi’s volk. Pappa met zwarte coltrui, iets te jonge vriendin, met gucci-shirt, volle lippen, strakke borsten en nog een aantal aangepaste lichaamsdelen en de kids? Die hadden al een appeltje in de keel en swipten wat door hun foto’s op een nagelnieuwe iPhone 12, nog niet op de markt, maar in ‘t Gooi al beschikbaar. Mieters jongens, die even een partijtje waren hockeyen in Dubai. Wij gaan volgende keer weer gewoon economy class vliegen, betaalbaar en leuker ‘volk’. We kwamen om 20.00 uur aan op een super stil Schiphol en ondanks alles toch blij om weer thuis te zijn; blij ook om onze katten weer te zien die top zijn verzorgd door de liefste blikopeners die er zijn, Co en Corry.

We kijken terug op bijna 3 fantastische weken mooi Rajasthan en ook deze 2e keer India is zeer goed bevallen. Alle hotels en Haveli’s waren brandschoon, de vegetarische keuken superlekker en de monumenten, van forten tot paleizen, adembenemend mooi. De tijger safari’s moeten we misschien nog een keer overdoen en zo ook het bezoek aan de Taj Mahal en de roze stad Jaipur. Mooi driehoekje voor een week in november in de komende jaren. En, dan moet er nog een foto bij de blog, dus dan maar de Taj Mahal, eigenlijk niet liggend in Rajasthan, maar misschien wel 1 van de mooiste monumenten op aarde. Dank voor het lezen en de reacties, liefs Alex en Gabrielle.