Romantische Strasse deel 1

De zon scheen, het werd een warme en lange dag door dit prachtige deel van Duitsland.
Andre Hazes galmde ‘ Leef, alsof het je laatste dag is’, en de armpjes gingen van links naar rechts. Het volume stond op hard en we cruisten door de prachtige groene heuvels en het bosrijke landschap richting Tauberbischofsheim, de eerste stop, en direct al een echt mooi Duits stadje. Een mooi plein met vakwerkhuizen en een mooi slot. De zon scheen en we crashten op een gezellig terras, er moest geplast worden en ik stond in een toilet met een bewegingssensor die op oude mannetjes was berekend. Het licht ging uit en ik bewoog flink in het rond, plop daar was het licht weer, en met natte schoenen liep ik weer naar buiten.

De route naar Lauda-Koningshofen was al net zo mooi, de zonnebloemen in de grote gele velden leken met ons mee te bewegen. Het bleek ook een populaire fietsroute te zijn. Groepen en stelletjes op de fiets doken de velden en bossen door terwijl wij be bruine bordjes van de romantische Strasse volgden. We reden Bad Mergentheim binnen waar we lunchten aan de Nordsee (instinkertje) en het gelijknamige Schloss bezochten. Ook hier prachtige vakwerkhuizen en een gemoedelijk sfeertje. Het stadje Weikersheim was een groot monument met de tuinen van het slot, Schloss Weikersheim, als hoogtepunt. Op het juiste moment springen met de zelfontspanner bleek moeilijker dan verwacht.

In Rottingen stopten we slechts voor een foto, maar slechts 5 min verder reden we Creglingen binnen waar we ook een kort rondje maakten en wat mooie foto’s. De laatste stop en overnachtingsplek was Rothenburg ob der Tauber. Wauw, alleen al bij binnenkomst waren we onder de indruk. Volledig ommuurd, pastelkleurige huizen, gouden uithangborden en nog echt oude vakwerkhuizen. We checkten rond 17 uur in, gooiden de spullen in de kamer en hop, de straat weer op. Er was nog zoveel te zien en ons hotel lag midden tussen al het moois. We strompelden over de hobbelige straatjes, wauw das war sehr schön na? Maar de vermoeidheid begon toe te slaan, het was een lange dag en we hadden honger. Maar alle restaurants zaten vol, we liepen een paar rondjes en vonden gelukkig nog een plekje in een typisch Duitse tent. Ik besloot daarom ook voor een traditioneel gerecht te gaan. Kartoffelpfankuchen met applemoes en een Schnitzel. Gab koos de veilige weg en koos van de pagina Schweinenfleis de Cordonblue. Las es ihnen geschmecken!