Cirque du Soleil in Montreal

We namen alweer afscheid van Patrick en Roxanne die tot nu toe veruit het beste ontbijt hadden klaargemaakt en tonnetje rond rolden we de auto in. Op naar Montréal, Gab spreekt dat dus uit zonder de ‘t’, klinkt wel goed. We kozen een touristische route en reden door een prachtig gebied op een ‘winding road’, klinkt gewoon beter in het Engels, waar we tientallen meren en meertjes passeerden. Kleine groepjes wielrenners en zo nu en dan een paar motorrijders op Harley’s waren het enige verkeer. Dichter bij Montréal draaiden we de snelweg op en passeerden Mirabel AirPort waar alle toegangswegen volledig waren volgelopen en velen naast de auto in de berm stonden. Niet alleen Schiphol heeft problemen zo blijkt. Wij reden de goede kant op. De navigatie stond ingesteld op 235 Sherbrooke Road maar daar bleken er meer van te zijn. Eentje West en …… juist East. We zaten dus volledig verkeerd maar vinden al snel de juiste, 15 km verderop want zo groot is deze stad. Montréal kent verschillende buurten die elk claimen het stadshart te zijn. Wij zaten in stadshart Downtown, in een prachtig historisch hotel met gratis parking, Chateau l’Argoat.

We boekten kaarten voor de show Zooka van Cirque du Soleil dat hier een thuiswedstrijd speelt, maar namen eerst een lunch bij Cafe Cherrier waar de specialiteit Eggs Benedict was. Zoooo lekker met van die roodachtige zalm, mmmm. We liepen langzaam door Rue Saint-Denis richting Vieux Port. Rue Saint-Denis is een levendige straat vol terrassen, pubs, kleine podia en alternatieve shops. Beetje een combi van de Zeedijk en de Jordaan. Muziek en artiesten op straat en naast mensen van de LHBTQ gemeenschap ook alles van de rest van het alfabet. Een kleurrijk geheel, ik hou er van. De straat eindigde in de wijk Vieux Port, met de havens én de vaste Cirque du Soleil tent, begint hier. Ik schreef eigenlijk begon maar Gab corrigeerde met een simpele Johan Cruyff uitleg. ‘Kijk’ zei ze, ‘het is begint, want als wij weg zijn begint ie hier nog steeds’. Ik corrigeerde de tekst maar begreep de uitleg niet, het is, of was het nou was, te warm. Want als we weg zijn is het niet meer warm toch? Robidus-meiden: het lijkt wel mail-coaching; nou ze doet het met mij dus ook.

Maar goed. Ook hier drukte en gezelligheid. We dronken wat en boekten een fietstocht voor de volgende dag, voordat we de tent in doken voor een werkelijk fantastische show. Circus acts, geweldige muziek en zelfs de clowns waren super grappig. Voor mij het beste circus ter wereld en vooral de act met een hamster looprad, een mega grote dan en 2 aan elkaar gekoppeld die om elkaar heen draaiden. Verticaal dus. Daarin 2 acrobaten die mega vette stunts uitvoerden, waar elke keer een flinke golf aan waaaauw, of oooooohhhh, door de tent heenging. Supergaaf.

Met adrenaline in ons lichaam liepen we terug, ik zag mezelf al lopen in zo’n mega hamster rad en Gab dacht aan de koorddans act op zo’n 5 meter boven de grond. We liepen terug door Saint-Denis waar het één groot lang lint aan podia met artiesten was en vet goede bands stonden te spelen, een jong meisje in een touw hing en een paar vreselijk foute gasten een hilarisch stuk opvoerden met het thema ‘liefde’. Korte rode broekjes, witte hemdjes, gympies, discodreun en wat gymoefeningen waarbij er eentje een plant vasthield en met tranen in zijn ogen tegen de bloem stond te praten. Nog een paar mislukte acrobaten acts met ballen en pionnen die op de grond flikkerden, maar het publiek genoot hier. Moet kunnen. De stad leeft duidelijk en de sfeer is erg gemoedelijk. Kijk uit naar de komende dagen.