Graffiti Alley en Queen Street West

Wakker worden zonder plan, alleen in 3 uurtjes naar de luchthaven rijden om de auto alvast in te leveren en dan nog een dag in Toronto zijn. We schoven met 2 andere stellen uit Toronto aan tafel rond 8.30 voor weer een uitgebreid ontbijt. Het werd een grappig gesprek over hun, die Toronto ontvluchten voor een lang weekend, en wij die er juist eerder naartoe gaan. En ja, het is een miljoenenstad en de vele snelwegen om de stad heen zijn erg druk. Maar in de stad is het vrij rustig en rijden er alleen in de hoofdstraten wat auto’s. De vele prachtige zijstraten zijn net als in Amsterdam Zuid of Midwoud gewoon rustig. Maar goed, het ontbijt was weer zo goed en veel dat er minimaal een zware hike of marathon gelopen moest worden. We zaten lekker, lieten elke gang door Jesse en Don geserveerd, passeren en genoten van het uitzicht.

We kozen een rustige route om terug te rijden en stopten even bij Beaverton voor een kop koffie. Dichter bij Toronto reden wede highway op die overging in een andere enweer een andere en nog eentje. Het was een web van snelwegen die allemaal propvol waren maar al snel hadden we Pearson AirPort bereikt, leverden de auto in en namen de Up Express trein naar de wijk Liberty Village waar ons hotel aan de Queen Street West ligt. Een prachtig hotel in een historisch gebouw, Gladstone House, dat kunst hoog in het vaandel heeft staan en een fantastische sfeer uit ademt. De originele lift is nog hand bediend met een bellboy, of lady in ons geval, die het hek open en dich schuift.

Het was pas 15 uur en we besloten over Queen Street te lopen richting de Graffiti Alley. De zijstraten, met zoals ze dat hier omschrijven “19th century Victorian houses with red brickstone and balconies”, geven de buurt een luxe en gezellige uitstraling en de winkels in dit deel van Queen Street liepen uiteen van gezellige koffiezaakjes, mooie restaurants en vooral veel kunst-, retro- en designer shops. Mooie barbers en tattoo shops met veel kleurrijke figuren in de straat maakten het compleet. We passeerden een kaal, gespierd mannetje met pitbull hond en zonnebril. De hond dus. Hij had een Bluetooth box in z’n hand en rapte luid op de muziek mee. Een paar dames met net een gekocht jurkje van uit een designer shop liepen hem straal voorbij. Even verder bulderde de muziek uit de tent, volledig zwart publiek binnen, grote uitsmijter voor de deur met gouden kettingen en eenDodge RAM voor de deur met een paar chickies met iets te korte rok. De etalage van de winkel ernaast had alles in de regenboog kleuren en net als veel andere winkels het bordje Queer Street op de gevel. Een japans groepje maakte er foto’s van en keken met grote ogen naar de 200kg grote uitsmijter bij de deur. Ik kreeg een knipoog van een homo stelletje dat voorbij liep, zal het shirt wel zijn geweest dacht ik nog en Gab trok me een winkeltje binnen waar ze een leuk jurkje zag. Slechts 400 Canadian Dollar, iets van 320 euro, we liepen de winkel weer uit. Een jonge gast stopte abrupt met zijn skatebord bij een bushalte en hielp een oud chinees uitziend vrouwtje met haar tas in de bus, en de buschauffeur kondigde de volgende halte alvast aan: “Next Stop, Dufferin Street, corner Queen Street West”. De buurt leefde.

Maar terwijl ik dit schrijf, zit Gab wat te googlen op schiet- en moordpartijen en leest dat dat in Toronto nogal vaak voorkomt. Er schijnt een bende oorlog gaande te zijn, er zijn wat rappers omgelegd maar verder staat Toronto als veilig aangemerkt in vergelijking met andere steden. Dus, no worries, als ik iemand zie met het nummer 13 als tattoo ben ik weg. Want dat is het embleen van de beruchte Salvadoriaanse bende MS-13 die hier actief is.

We kwamen aan bij Graffiti Alley die parallel lag aan Queen Street en een soort van openlucht museum of galerie leek te zijn. De als zwervers uitziende ‘spuiters’, maar dan met verf bedoel ik, zaten trots bij hun werk en dronken uit een blik bier. Wij, en andere toeristen liepen langzaam aan hun voorbij, ze bijna negerend terwijl we de muren in de steeg met open mond bekeken. Wat een prachtige kunstwerken, zeer fotogeniek en een kunstvorm op zich. We namen een iced coffee en liepen langzaam weer terug richting ons hotel maar stopten nog even bij Fresh Restaurant waar het hele concept is gebaseerd op planten. Het was heerlijk.