Een Canadees ontbijt

De allerlaatste ochtend hier in Toronto en we besloten niet in het hotel te ontbijten maar ergens. Ontbijt was niet ingegrepen, rekende ze 18 dollar voor (bijna 14 euro) maar bij een ontbijttentje zou het niet veel goedkoper zijn. Want Canada is een duur land waar je voor een volkoren brood bij de bakker (een echte dan hè) toch al snel bijna 7 dollar, 5 euro, betaalt. En waar we echt aan moesten wennen, is dat op alle prijzen nog 2 soorten belasting worden gerekend van 5% en nog eens tussen de 8 en 13% afhankelijk van het product. Maar goed, vakantie hè, dus daar letten we niet op. En als je dan op straatlangs zo’n geweldig sfeervol zaakje komt waar ze koffie, ontbijjtjes en alle soorten croissants en ander lekkers verkopen, dan weet je het hé!Je bent verkocht.

Je liep weg met het idee van een kop koffie met een croissant maar je brein neemt je in de maling en stuurt allerlei impulsen. Vandaag kan het wel, valt best mee die amandel croissant, en kijk eens naar die egg-bagel of de pastries met een maple syrup muffin die je lijkt aan te kijken. Je kijkt nog eens in de etalage, ziet je zelf, je draait nog eens iets naar links en naar rechts, kijkt goed maar jezelf en zegt “kan nog wel, kom Gab, hier gaan we even naar binnen”. En 10 min later zit je op een bankje voor de deur met 30 dollar aan lekkernijen in je hand. Canadees ontbijten.

Rond 12 checkten we uit, dronken nog een kop koffie en babbelden wat met het meisje achter de bar. “Yeah, I am from a small town with lots of people from Holland, quite a few Van der- somewhat, pretty awesome is it’. Ik knikte wat en moest net denken aan de jongen met lichtblauw gelakte nagels bij de receptie die ook al reageerde met “awesome” toen ik zei dat ik wilde uit checken. “So you’re glad we’re leaving?” reageerde ik nog, maar hij raakte wat van slag. Arm joch, net het gebruik van “awesome”geoefend, komt ie mij tegen. De rit naar Pearson Intl. verliep soepel, net als het inchecken en de Security. Binnen een half uur zaten we bij de gate op deze zeer rustige hal 3 van de luchthaven. Hal 1 is de grotere en mogelijk drukker; we hadden in ieder geval een Tim Hortons om onze laatste dolllars uit te geven en een laatste stukje Canadese cultuur te proeven. Helaas hebben we het in Québec zo bekende Poutine niet geproefd. Geen hoogstaand culinair gerecht of zo, maar heel populair.Het is in de sfeer van een Kapsalonnetje, een bord patat, witte kaas erover en dan overgoten met warme jus. Haaler een letter vanaf en ineens heb je een patatje oorlog, zeg maar.

De terugreis verliep erg soepel, de KLM dame die tegenover me zat bij de nooduitgang was niet heel vrolijk, maar ik keek de hele serie Stranger Things, 8 afleveringen, en dan maakt dat ook niet meer uit. Op Schiphol was het 6 uur precies toen we aankwamen, stipt op tijd en superstil, binnen 3 kwartier stonden we op het perron richting de Lelylaan met koffer en al. Top luchthaven, die Reijnhart verdient een bonus[e-1f602]

Nu, inmiddels al weer 6 uur s’avonds zitten we lekker in de zon en begint morgen weer het sparen voor de volgende trip. Dank voor het meelezen en de leuke reacties op Polarsteps, Waarbenjij.nu, Facebook of soms persoonlijk, al dan niet via Gab. Doet me goed en waardeer ik erg. En natuurlijk een dikke kus voor Co en Corry, de verzorgers van onze katten Jax, Barrel en Vienna die ook nog even van Sannetje San een knuffel hebben gehad. Zijn we super blij mee[e-1f618]