Delhi tomb raider

New Delhi, een miljoenenstad en onze verwachting was dat we in een hele drukke, in de smog hangende stad terecht zouden komen. Niets was minder waar. Direct vanaf de Indira Ghandi Airport speurden we tussen de vele Indiers met naambordjes naar onze naam en ja hoor, daar stond ie, Mr Alex Meester. Het bord zo groot dat het bovenlichaam van onze kleine chauffeur nog net te zien was, zijn koppie wiegelde wat van links naar rechts toen hij ook ons herkende. Geinig.
We stapten in een witte Suzuki en schoven tussen de vele andere witte Suzuki’s die zigzaggend over de weg reden, maar al na een minuut of 10 namen we een afslag en reden we de wijk New Moti Bagh in. Grote brede lanen, met aan weerszijnde veel groen, bomen en planten, ambassades in koloniale gebouwen en de ene na de andere prachtige rotonde vol met een zee aan bloemen. We passeerden de India Gate, een kopie van de Arc de Triomphe, we waanden ons in Parijs, en reden een laantje in dat aan een groen park lag. En hier was ons hotel, in een oase van rust, en dat in Delhi, de dag kon niet beter beginnen na een toch wat vermoeiende reis. In ruim 6 uur naar Dubai en daar na 4 uur hangend op de luchthaven, door voor nog eens 3 uur. Veel reizigers droegen mondkapjes, vaak van die slappe zakkies die volgens mij niets helpen, maar sommigen, tja het is Dubai, met een Armani-kapje. En de burkini-dames? Die droegen niets, die zijn sowieso al beschermd van top tot teen.

We hadden een mooie kamer en omdat we de nacht toch al hadden overgeslagen, pakten we nog een continentaal ontbijt en liepen de straat op waar we binnen 30 seconden werden opgehouden door een Riksja driver, met baard en tulband, kwam zo uit Sandokan vandaan. We wilden naar het Red Fort maar dat raadde hij af, “too busy this time of day, yes sir”, en we lieten ons overhalen om naar de Humayun tombe te gaan; en dat bleek een strak plan achteraf. We liepen eerst het Nurcery park in met de wat kleinere tombes en die waren al erg mooi en fotogeniek, maar werden ruim overtroffen door de Humayun tombe. Groot en imposant en vele kamers met de marmeren tombes van de toenmalige keizers uit het Mogolrijk, ergens laat 1500. Aan de grootte te zien reden ze op pony’s want zelfs Gab zou er met haar lengte nog niet in passen, die poging mislukte dan ook. Gab’s voet begon te sputteren en we besloten het Red Fort te skippen, aten nog wat bij een Italiaans restaurant, sprongen onder de douche en vielen een paar uurtjes in slaap. Het was onze 1e ontmoeting met New Delhi en eigenlijk vind ik het wel jammer dat we morgen al gaan want er is nog zoveel meer te zien. Maar goed, Mr. Binni aka Mr. Bean, staat morgen om 10.00 uur op de stoep voor de reis naar Mandawa en misschien zien we nog wat van Delhi wanneer we hier wegrijden. Truste.