Beelden van San Agustin

Na een wat onrustige nacht van mijn darmen en veel regen verlieten we ons prachtig gelegen hotel Yuma. Het ligt aan de rand van het stadje San Agustin op een prachtige heuvel en aan de rand van het tropische bos waar we nu ook naartoe gingen. Parque Arqueológico de San Agustín was de eerste stop vandaag. Een vindplaats van stenen beelden, daterend uit een periode zo’n 3000 jaar geleden. Veel over de herkomst, wie of waarvoor ze gemaakt zijn is niet bekend. Mogelijk van een uitgestorven cultuur. De beelden staan langs een pad in het tropische park opgesteld en sommigen zijn werkelijk kunstwerkjes. Heel bijzonder. We liepen daarna naar een aangrenzend park waar nog veel grotere beelden stonden van zo’n 1,5 tot wel 4 meter hoog. Tenminste, wat er nog van over was na de rooftocht van eerst de Spanjaarden en begin 1900 nog een Duitser. Veel staat nu nog in een Berlijns museum. Hij was zelfs zo erg dat hij de beelden eerst in 2-en hakte omdat ze anders te groot waren om te vervoeren. Fijne gast. We dronken een heerlijke lokale Colombiaanse koffie bij Montesevilla Café Organico, volgens de gids Annibal, de beste van deze regio. Ik kon hem geen ongelijk geven.

Na de lunch reden we langs de ATM waar een deel van de gepensioneerden in de groep hun uitkering cashte. Toen Pascal aan de beurt was, was de machine leeg. Oudjes gierden het uit. De jeugd had het nakijken. We doken de jeeps in voor een ritje door het binnenland, de andere helft van de groep hesen zich op de paarden. We reden direct een dirtroad op en hobbelden een stijl pad op naar La Chaquira. Een kloof waarvan de hellingen vol stonden met bomen en een rivier die daar slingerend haar weg vond, lag aan onze voeten. Waaaauw, zo ongelooflijk mooi ook weer en meer en meer stijgt dit land in mijn ‘schoonheids-natuur-top10’ lijstje. De lange afdaling het dal in eindigde bij een in de rots uitgeslepen gezicht zoals we die eerder op de stenen beelden hadden gezien. Het was het waard, zeker ook omdat het uitzicht vanaf die plek, direct kijkend in de kloof en op een paar watervalletjes, wederom adembenemend mooi was.

De tweede stop was een paar km verderop, de 4x4 had duidelijk moeite om de stijle klim te bedwingen, en heette El Puratal Estatus a Color. Een privé terrein met 2 fantastische beelden, met natuurlijke kleuren die zo uit de natuur komen. Op het beeld een man met in de ene arm een baby en de andere een stok waarmee de schedel van het kind wordt bewerkt, voordat deze wordt geofferd. Vrolijk beeldje dus wel, maar goed zo ging dat blijkbaar toen. Ze gebruikte destijds ook veel hallucinerende middelen, dus je kunt wel zeggen dat Pablo en Griselda het toch niet van een vreemde hebben. Beide ook dealend in hallucinerende spulletjes, alleen brachten ze geen offers met een stok maar met een kettingzaag. Toch een beetje meegaan met je tijd.

We besloten die avond in het stadje te eten en kwamen uit bij La Gata Parilla. Uiterlijk, menukaart en styling op een kat afgestemd, La Gata, en de gerechten met namen van de grotere artiesten van deze aarde. Mijn darmen waren nog niet aan vlees toe, dus ik bestelde Trout, maar ook die zwom vrij snel naar de uitgang bleek later. Dus nu maar wat Immodium erin, hopen dat het morgen beter gaat.

Voor foto’s bij dit verslag, kijk op:

https://www.polarsteps.com/AlexMeester/8630210-colombia