Down under in Montreal

Omdat de winters hier lang en erg koud zijn hebben ze hier een enorm gangenstelsel onder de grond, bijna 32km lang als een ondergrondse stad. De Underground city of La Ville interieur zoals de Fransen het hier noemen. Een complete stad waar je in de winter, wanneer het rond de 20 graden vriest, van huis tot kantoor, en van gym naar restaurant, via het grote metro netwerk en tunnels, volledig onder de grond kunt blijven. Geklimatiseerd. Het grootste deel ligt direct onder het winkelgebied en er zijn tientallen ingangen in metro’s en winkels die naar beneden leiden. En was ‘leiden’ hier nu met ei of een ij, ik moest het ff bij m’n taal coach checken. Het werd een lang gesprek in het park op een bankje, ik begreep de logica niet en toen ik vroeg waarom die ene EI of IJ dan de lange wordt genoemd kapte Gab het gesprek af. ‘Ja Jezus dat snap je ook wel’ en ze riep er nog het T-woord achteraan. ‘En lijer is dan met een lange IJ’ vroeg ik nog maar kreeg geen antwoord.

De kofffie en de bagel van ‘La Fabrique de Bagel’, een ander zeer bekend adres, smaakte weer heerlijk, en dit deel van de stad was op deze bewolkte dag al gezellig druk. We doken de Underground City in, het begon lp overigens ook wat licht te regenen.

Het hele gangenstelsel zat vol met restaurants, koffie zaken, bakkertjes en ijs zaken. Te veel prikkels hier om je niet te laten verleiden door een Mille Feux of een gevulde croissant met zalm. We staken denk ik onder de weg door, liepen met roltrappen omlaag en weer omhoog en belanden in een winkelcentrum van 6 etages dat ook weer met een lange gang verbonden was met het volgende. De winkels zelf vielen wat tegen, het regende nog altijd en we doken een koffiezaak in en deden verder niet veel meer die middag. Lekker relaxed dagje.

We aten die avond bij een toprestaurant, Bivouac, waar een chef stond die de natuur in zijn gerechten verwerkt. Ik had een dennenappel met eikennootjes, nee zonder gekheid, de gerechten waren super lekker en van hoge kwaliteit. Bizon tataki, Escalopes, vlees van een Elk (kan niet op de NL vertaling komen, maar het is geen ezel!) en Trout.

In alle restaurants, viel ons een aantal dingen op. Bijna iedereeen betaalt apart, een doggy bag is standaard en betalen met de creditcard gaat altijd vooraf met een keuze menu op de machine voor 15, 18 of 20 procent fooi. Kan lekker oplopen dus, maar goed zoals mutsje Nikki Plessen zou zeggen: ‘de armere sloebertjes kunnen ook gewoon cash betalen”. Quote uit RTL Boulevard van gisteravond, wat een niveau dat mens.