Prachtige natuur in Charlevoix

Vanmorgen vroeg verlieten we Quebéc en zouden nu voorlopig even géén grote steden meer zien.We koersten zo’n 100km naar het noord-oosten, richting Baie St. Paul door één van de mooiste natuurgebieden van Quebéc, de provincie Charlevoix, Unesco werelderfgoed. Maar eerst stopten we net buiten de stad bijLa Chute Montmorency, het punt waar de rivier met gelijknamige naam, zo’n 170 meter naar beneden dendert en waar een loopbrug en zipline overheengespannen zijn. Wij namen de kabelbaan omhoog, liepen over de loopbrug en daalden aan de andere kant weer af op een aan de rots geplakte trappenstelsel. Hoogtevrees is hier niet heel handig. Het was al drukkend warm, die middag zou er wat slechter weer op komst zijn en twee dagen terug was er ook al een heftige thunderstorm geweest, en die zijn hier heel pittig. Wij hadden ze gelukkig net gemist, maar de drukkende warmte hing wel in de lucht en we werden klam van de warmte. Gelukkig sportkleding aan.

We pakten Avenue Royale die parallel ligt aan Route 138 en wederom een lang lint van prachtige houten huizen, kleine paleisjes en hier en daar zelfs een Dynasty estate. Duidelijk een rijke buitenwijk waar zo’n beetje op elke splitsing, soms ook alleen een straatje naar nog grotere huizen, voorzien was van een stopbord. En dat is in het Frans dus Arrét, dus bij elke hoek, je raadt het al, riep Gab “Arreeeet”, en ze werden steeds luider en grappiger. Et moi, bleef keurig stilstaan bij een straat waar niemand te zien was, keek nog even links, naar rechts, in de spiegels en liet de voiture langzaam in cruisemode komen om met 30-40 km per uur verder te toeren. De tweede stop door mijn reisleider uitgezocht, was bij de kathedraal vanSainte-Anne-de-Beaupré dat anderhalf miljoen bezoekers per jaar ontvangt als bedevaartsoord. Mooi kerrekie wel, veel gelovigen op de knietjes bij de vele beelden en in de 2e kerk, die eronder lag, een mis. Paus Franciscus was vandaag ook aangekomen in Canada, bezocht nu Edmonton, later nogQuebéc en Iqualit in het hoge noorden. Daar waar de Kerk, het instituut dat voor mij alles is behalve de vrije wil om te zijn wie je bent, excuses komt overbrengen aan de Inuit die ze zo hardhandig met veel geweld het Christendom hebben opgelegd. Paus pannenkoek wat mij betreft; mijn mening, nu gewoon verder lezen.

We dronken een heerlijke kop koffie met bananencake bij Café Apollo en reden weer verder naar het volgende hoogtepunt, een prachtige natuurpark in deze regio. De Canyon Saint-Anne (https://canyonsa.qc.ca/en)waar een 74 meter hoge waterval de diepte in stort en een korte hike is uitgezet met hangbruggen om over de canyon heen te komen. Schitterend mooie omgeving weer, maar een wiebelende hangbrug was, zo bleek, niet voor iedereen even makkelijk wanneer ook de bodem bestaat uit losse planken. En alles wat je omlaag loopt ……. Juist, dat moet je ook weer omhoog en met die drukkende warmte zorgde dat voor een nat ruggetje. We namen genoeg rustpauzes, water en klooiden lekker met de fotocamera op de wiebelende brug. Gab filmde met strakke hand de omgeving en voorzag haar eigen film van commentaar, een self made movie was in de maak. Het was niet ver meer naar Baie St. Paul en we besloten niet meer te gaan hiken in het National Park omdat er regen op komst was en checkten in bij ons eerste Motel. Geheel Motel stijl dus, laag gebouw met kamers op een rijtje, parkeerplaats voor de deur, receptie met ijsmachine en een hokje met bestek, broodroosters, waterkokers en een grote koelkast. De kamer was eenvoudig, heel schoon en de regen barstte los. Het festival in het dorp zou, net als gisteren, niet doorgaan. Toen de regen wat minder werd reden we naar de gezellige hoofdstraat die vol met drukke restaurantjes zat, het was tegen 18 uur en dan is het topdrukte. Er wordt hier vroeg gegeten en zonder reservering kan het lastig zijn om binnen te komen, maar als je geduld hebt en niet al te hongerig, kun je even blijven wachten. Bij de meeste restaurants dus altijd wel wat wachtende mensen voor de deur. Wij kozen vandaag voor Mexicaans en deden daarna nog wat boodschappen voor het ontbijt. Veel keuze in de supermarkt, hele afdeling met verse zalm in verschillende soorten, maar wel alles behoorlijk duurder dan in NL.Morgen schijnt de zon weer en gaan we naar het Parc National des Grands Jardins en hopen de hike ‘Le Mont du Lac des Cygnes’ te gaan lopen. Hopelijk niet teveel trappen, want dan haalt Gab het niet, zie filmpje. Bonjour madame. Bonjour ……..