Strolling Quebec

De wandeling van vandaag begon bijzonder. Eerst een synagoge vlak bij ons hotel, we liepen door een paar prachtige straten, ook hier weer dubbele voordeur ivm de strenge winters, en gingen stijl omlaag naar een lager gelegen straat. Stoepen bestaan hier uit trappen om ook weer omhoog te komen. Rondom de kolossale kerk zouden wat houten huizen staan uit de 19e eeuw maar we konden ze niet direct vinden. Direct werden we bijgestaan door 2 Canadezen op straat, boekje erbij en het gesprek ging verder in het Frans. Een buschauffeur werd aangehouden, zelfs een politiewagen maar geen succes. Grappig was het wel. We liepen weer verder, dronken een kop koffie en kwamen langs Café Félin Chats-Nous, en je raad het al. Een café vol met poezen, kort en langharig en een paar verzorgers waarvan er eentje een afwijking had. Ze hield van de Nederlandse taal, had een liefde voor onze zangers waaronder Jan en Monique Smit, Bouke Scholten, wieeeeee??? Ja zoek het maar op YouTube, echt heel erg slecht (hier als Elvis-imitator overigens wel populair), en Roxanne Hazes.Ze plakte als een krolse kat aan ons vast, op zoek naar een aai over de bol, vermoedelijk, maar was verder erg aardig.

We bereikten de 2e stadspoort, St. John’s gate en klommen de muur op voor het uitzicht, Gab vroeg een Amish meisje dat op een bankje zat om aanwijzingen en kreeg veel tips maar het was niet de straat die we zochten. Iets over een pad met verlichting en zo, maar we zochten Boréale. Die vonden we uiteindelijk in de gezellige Rue St. Anne, de straat van tante Annie, en namen daar de lunch en keken naar de mensen die voorbij liepen. Het was een mooie dag.

De Notre Dame, een oud Klooster, een paar kerken en natuurlijk chateau Frontenac samen met de gezellige en prachtige pleinen maken vanQuebéc een heerlijke stad die zeker niet mag ontbreken wanneer je naar dit deel van Canada reist. De stadsmuren en het fort aan de St. Lawrencerivier maken het compleet. En aan horeca geen tekort met een aantal van de beste restaurants van dit land in deze stad met niet een Franse maar een Quebécoise keuken.

Het was erg warm vandaag en we hingen nog wat rond bij het statige House of Parliament waar rond het gebouw in de tuinen al veel beelden van belangrijke personen stonden, waaronder de 4 meest prominente vrouwen, maar ook de hele gevel vol stond met beelden. Een bruidspaar liep voorbij, vrouwen allen in een zalmkleurige jurk, mannen allen in een grijs pak met zalmkleurige strik. Zo Amerikaans en dus ook Canadees blijkbaar. We aten vroeg, maar dat is hier heel normaal want tussen 17 en 18 lopen de restaurants vol. Ik had trek in zalm, Gab ook, kwam vast door het bruidspaar en het staat hier ook altijd op de kaart, vaak verschillende soorten. Zo lekker. Pitcher Sangria erbij, ook altijd op de kaart et bon appetit.