A Sloth day

Ontwaken onder de klamboe in onze heerlijke koele hut die door de vele bomen geen zonlicht vangt. Op de klamboe zat een of ander insect en die heb je hier in de maten L, XL en XXL. Wij hadden de XL en behendig zette ik er een beker op, schoof er een stukje karton onder en zette ‘m op de veranda. De tor bij de badkamer keek me aan en kreeg dezelfde aftocht. We waren wakker en de dag begon met een ontbijt bij Brigitte waar een reuze leguaan die ons, liggend vanaf een boomtak, aankeek en z’n keelzak liet zien. Moeder Sloth met baby hing tussen de kokosnoten en gaapte wat. Ik begreep waarom de Sloth, luiaard, in Costa Rica haar thuisbasis had gevonden en hier tot Animalos Nationalos was uitgeroepen.

We pakten de 4WD en reden over de hobbelige weg richting het Sloth Sanctuary waar er zo’n 160 zijn opgevangen. Sommige gewond, anderen als baby verlaten door de moeder of …. van alles wat. Een uur lang kregen we een rondleiding en de 28 dollar entree wordt goed besteed. In het gras zagen we, moeilijk te zien, een Jezus Lizard. Perfecte Carnavals outfit en z’n naam te danken aan het feit dat zeover het watervlak rennen. Deze had er geen zin in. Die middag liepen we naar Cahuita NP en crashten op het terras van het gelijknamige hotel. In de boom boven ons zat een Sloth die achteloos zijn buik krabte en een hap nam van het blad dat voor ‘m hing. Na onze lemon/mint juice liepen we het NP in en ploften op het strand, de oogjes vielen dicht en ik lag op m’n rug met handen en voeten om de naast mij liggende boomstronk geklemd. Sloth’s Paradise.

Toen het park om 16 uur sloot keerden we weer terug naar het terras en Mr. Sloth hing er nog en stal de show. Met uitzicht op de Caribische zee, de stoeltjes in het zand en boven de rieten parasol een Sloth in de boom leek het leven hier stil te staan. Een half dronken Caribisch uitziende gast swingde wat op het reggae ritme dat uit de boxen galmde, Mr. Sloth kroop wat omhoog naar een andere tak en gaapte wat, en werd gefotografeerd en gefilmd. Ik prutse wat met een foto vanéén van de Sloths uit de Sanctuary die met z’n tong uit zijn mond in z’n kooi lag en verzon er een tekst bij.

Gab had honger, we liepen naar El Encanto waar het nog happy hour was en we een Juice en eenMoijto bestelde, voordat we aan de visgerechten begonnen die hier zo uit de zee je bord op springen. Suoerlekker en tevreden liepen we de laatste meters naar onze hut, de klamboe weer in.