Lange reisdag

Colombia is groot, zo’n beetje de oppervlakte van Spanje, Portugal en Frankrijk samen en daarom moet je af en toe grote afstanden afleggen. We lieten Barichara bij de prachtige rode zonsopkomst achter ons liggen en slingerden zo’n 30km p/u door het groene landschap ten westen van het Andesgebergte. Passeren is hier onmogelijk maar er reed gelukkig weinig vrachtverkeer. We stopten onderweg bij een uitkijkpunt op een deel van de Cañón del Chicamocha, een kloof van ruim 200km lang en op dit punt bijna 2000 meter diep. Gab bevestigde wat ze zag “pittig kloofie Lexie”.Beetje plat uitgedrukt voor deze ongelooflijke mooie speling van de natuur. De fruitstalletjes langs de kant van de weg lagen vol met allerlei soorten exotisch fruit en de net geoogste bakbananen. Het was heiig door de opstijgende warmte uit het dal, maar de pret op het fotoshoot bankje was er niet minder om. Ik filmde wat van de Chicamocha kloof en Gab gaf commentaar maar struikelde over de naam, ze zei: “chuckie, chica, chaca….” Het werd de guacamolokloof die we nog zo’n 10 km volgden achter de lange rij vrachtwagens waarmee de weg inmiddels was gevuld, genietend van de ongelooflijk mooie natuur.

De vlucht van Bucaramanga duurde een uurtje, 3 uur wachten en ff wat eten op Bogota Airport en om 18 uur nog een uurtje vliegen naar Neiva. Vandaar reden we met de bus naar Villavieja waar we incheckten bij Hotel Sueño Real Tatacoa voor één nacht. Sommigen namen nog een hapje, maar de rest alleen een drankje en al snel stond de tafel vol met blikken Colombiaans bier met wat zakjes chips en crackers. Morgenvroeg trekken we de mini-woestijn in en rijden daarna door naar San Augustin in het zuid-westen van Colombia.