Polonnaruwa

Met de tuktuk naar Polannaruwa, een eeuwenoude Singalese koningshoofdstad en belangrijk religieus en commercieel centrum. Maar nu niet meer. Alleen nog ruïnes uit verschillende periodes tussen de 10e en 13e eeuw. We tuktukten om 08.30 voor de ruim 50km lange rit, het eerste stuk over een smalle weg dwars door het prachtige groene landschap heen tot we de A11 bereikten. Vanaf hier een Sri Lankaanse snelweg dat voor ons meer lijkt op een b-weg met vooral tuktuks en brommers en een enkele vrachtwagen of auto. Lekker relaxed passeerden we meerdere nationale parken en grote meren en langs de weg veel stalletjes met vooral fruit, kruiden en gedroogde vis. Het bracht memories terug en ik herkende de site van Polannaruwa die we inreden. Maar eerst langs de ticket office en het museum en daarna met de tuktuk langs de koninklijke historische sites. Een verkopertje liep op ons af met olifantjes en sieraden maar het leek echt alsof de tijd had stilgestaan toen één ervan zo’n plastic mapje toonde met ansichtkaarten. Ze bestaan nog, het was wel een ander mannetje dan 20 jaar terug [e-1f600]

De onuitspreekbare sites zijn UNESCO erfgoed en waanzinnig mooi en goed bewaard gebleven of gerestaureerd. Veel beelden van vooral Buddha en prachtig met beeldjes bewerkte muren in deze ooit grootse stad uit vervlogen tijd. Het was er rustig en de zon en hitte zorgden voor een een constante stroom aan zweetdruppels. In de Quadrangle, een concentratie van schitterende gebouwen uit de 12e eeuw, moesten de slippertjes uit en ik kan je zeggen dat steen en zand, zelfs uit die tijd, bloody hot is. Gab was slim, had sokken mee, en ik liep snel een tempel in waar de vloer koel was. Buitengekomen vloekte ik me een weg door een pad met scherpe steentjes en vond ik m’n slippertjes weer. De ansichtkaarten man kwam weer naar me toe “1000 roepies sir, 10 postcards” en liet de strip met kaarten soepel als een harmonica naar beneden hangen. M’n moeder had het nog wel leuk gevonden, een paar kaarten uit een ver land, maar de hemel heeft geen brievenbus.

Het rommelde in de lucht en we reden anderhalf uur terug naar Sigiriya waar we meteen onder de douche sprongen en bleven luieren bij ons hotel, ook lekker. We hadden weer genoeg gezien en ik had even nodig om de bijna 100 foto’s te bewerken en uit te zoeken. We aten nog wat bij Little Hut en regelden een taxi voor morgen 09.30. Dan vervolgen we onze reis naaar Kandy waar we weer een stukje memory lane lopen.